રવિવાર, 15 જુલાઈ, 2012

           પથ્થર
પથ્થરને ક્યાં આંખ,તે રડી પડે.

પથ્થરથી ફક્ત પાણી દડી પડે.
,

પથ્થર ની વેદના પથ્થરો જ જાણશે,

તું જાણશે તો જીન્દગી છળી પડે.

આશાશું પથ્થરો પાસે પારધી કરી શકે,

ફક્ત એક ઘાં,ને પંખી ઉડી પડે.

દર્પણ માં નિજ પડછાયો મળે પણ કેમ ?

મુજને આ પથ્થર નો ડર નડી પડે.

આસ્થા,વિશ્વાસ,પર ક્યાં છે અંતર મહીં,

એક પથ્થર પર ઈશ્વરની ઘડી પડે.
 

"સહજ" આમ તો કશું ઉલ્લેખવા જેવું ના,

કો'પથ્થર પણ ઈશ્વર નીવડી પડે.

ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો